viernes, 13 de marzo de 2009
Lonxe de vós.
Velaquí estou, en terras alén do mar, superando a morriña que me embarga a base de daiquiris e piñas coladas, langostinos, ceviches, humitas e hayacas, tortas de choclo e pans de yuca, mosquitos e moita calor.
Déixovos para que vos entreteñades un vídeo sobre o amor e como todos os obstáculos que nos parecen insalvables se volven pequenos cando hai amor. Realmente impactante neverdá?
Un bico.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
7 comentarios:
Dios... canto amore!!!! Para que regreses, para que te quedes c.... como di a canción do "Chapo".
Jústame bastante máis esta entrada ca anterior, que esa do cullicho dos porcos poñía medo. E os pulpiños, .... que bonito.
Pos nada,é sabado ó mediodía e me piro comer que xa fai fame.
Ah, Bea, se xa marchaches pas terras do Sur: a pasarlo bien!!!! Disfruta das vacances.
Por certo, Mariña e Susi protagonistas indiscutibles do blog, así me justa. Que por certo, o nacemento aproxímase e xa hai que ir preparando as cousas pa verlle a cara a pequerrecha.
Bicos, pas daquí e pas daló.
Ola ruliñas daquí e é sobre todo ás de alén do mare.... ai, ai, ai.
Que tal a nosa Cristiniña del bosque de cuentos..... a nosa Cris das voltas.... a nosa Cheff Cris.. Animo mulleriña que xa falta pouco e cando voltes...armamos unha que xa verás. Ti adopta a actitude dos pulpiños, colle xenio e pa diante qe o tempo, "me falte nel cielo" ( Cita de: A nosa Isabel (Entroido 2009)pasa máis rápido do que nos parece, ademáis "se un é feliz onde vive esa felicidade lévaa aló onde vaia" (cita de: Cristina de los cuentos, Alalá 2008) aínda que ás veces haxa qe sazonala con aljo de alcol.Cris, esperámosteeeeeee.
Ó resto, que teñades unha moi boa semaniña enteira e cargadevos de vitamina D.
Susi, ajora xa se fai costa arriba, bueno o dito o tempo pasa nun volao e cando te des conta xa MAriña fala, por cierto que vas tar aí pretiño da foliada, nonsí? adicarémosvos unhas piezas.
Bea, ozú, pazátelo bien en la Málagas xiquilla. Carme, outra ves nos fixeches a filijrana viñeches tal cual fojete e marchaches tal cual, pa próxima non te escapas de un cofeeee.
Bkos a mares.
Bos dias miñas ghalaniñas cantareiras de cuentosssss... que tal andades muieriñas?
Por aqui polos Ecuadores todo bien, moita humedá, moito calor, pero ben. Alomenos tranquilo, que xa é bastante.
Pos eu o viernes fun ó certamen de Miss Ecuador 2009 que se celebrou aqui en Manta. Engañáronme vilmente, porque disque había que ir ben vestido pero informal, e aló vou eu toda chea de razón en vaqueros.. Cando ben quere dios me entero que era semi-informal, é dicir, sin ser de tiros largos, pero sí cortos, e se non pode ser tiros cortos alomenos ir peinadiña. Eu, que arranquei ás 7 da tarde para a perruquería para facer maniquiur e pediquiur non me dou tempo a máis que a lavar o pelo, emparchotalo de gomina e arrancar para o certamen. QUE DESASTRE! A min dábame o mismo, eu taba mais ou menos presentable, anque no medio de tanto vestido, recollido e maquillaje daba bastante a nota, pero xa se sabe, como son de fóra excúsaseme, jijijiji.... e o que dija que non tou divina anque esté feita unha piltrafa que vaia falar co do jas! jajajajajaja!!!!!!
Sigo co certamen. Había algunha miss que non valía nin pa botarlle ós cans. Sólo estatura e nada máis, porque de cara... vaia pola virgen do carme, e de corpo... cando desfilaron en traxe de baño había unha que tiña as cachas máis fláccidas que as patoufas de Sara Montiel, e outra que pa min que se sacou un par de costillas para acentuar a cintura, porque aquel conto era moi pero que moi raro... eu apostaba por unha morenocha ESPECTACULAR. Alta, con un corpo ben proporcionado e traballado, con unha cara perfecta, unha sonrisa increíble... en fin, unha belleza exótica e con un corpo que quitaba o hipo. PERO non ganou esa. Esa quedou de segunda. Por que? porque lle fan as típicas preguntas en plan.. que farías ti para salvar ó mundo do cambio climático, etc. etc. etc... e ahí flipabas, porque todas tiñan todo máis que ensaiado e super preparado, parecía que taban lendo poesía... todas agradecían a súa mamá, a Dios e á patria, love forever, etc. etc. etc... e esta foi natural ó máximo, llana, simpática... pois polo visto eso foi o que a fastidiou. Disque unha Miss Ecuador para representar ben ó seu país debe ter outra finura falando. AJKA! Entre as cinco finalistas ela facíalle sombra ó resto, pero éche o que hai. E dijo eu... nun concurso de belleza o que debería primar é a belleza, ante todo, por fóra e tamén por dentro, of course, porque tou ben segura de que esta, se lle poñen o guión diante tamén sabería estudiar a lección e dar o discursito das preguntas tan azucarado ou máis que as outras, pero decidiu ser ela misma e ahí la cagó. Parajodas de la vida.
Bueno miñas ardilliñas de bosques de cuentos... vou choiar un anaco antes de que veñan os auditores. Que teñades unha boa semana, as que tades en Cerqueda mais as que tan en Málaga, pasándoo pipa. Así que Carmen ó final sí fixeches a escapada? Susi! Non te atenten os demos a dar a luz antes de tempo eh??? Mar, para a volta habemos organizar unha boa comilona. A cociñeira do bosque de cuentos (The cook of forest of stories) xa ta maquinando o tema mais o menú.
Sofi! Que tal muié? Ro, Anxos, Begoña, Noelia... que é da vosa vida? Contade algo che...
Bueno parrulas, agora sí que vos deixo. Que o pasedes moi bien. Un bico moi grande, morriñento e húmedo, jijijijiji....
Chau!
Boas tardes a todas! Aproveito que vin comer a casa pa votarlle un vistazo o blog, que ultimamente teño bastante choio e non teño tempo a nada.
Susi, moito ánimo que xa falta pouco...
Cris, non te nos deshidrates polo Ecuador, que te nos quedas un pouco lonxe pra ir buscarte.
Bea, que envidia... eu xa non me acordo da ultima ves que fun de vacances...
As outras todas moitos bicos, e xa nos vemos o venres no ensaio. Moitos Kiss..
Noelia do Manco.
aaaaaaaaaaaaaaaiiiiiiiiiiiiiiii....
Estes auditores acaban conmigo! Sólo lles falta pedirme unha mostra de orina e outra de ADN... alabadiño sea Dios que vai ir todo ben auditado ho! ufff... Viño. Un barril de viño viríame ben ahora mismo. Son as cinco da tarde, pero dame igual... allí donde fueres haz lo que vieres, así que non sería de extrañar.
aaaaaaaaaaaaaaaaaiiiiiiiiiiiiiiiiii
Por que será tan complicado traballar neste país???
Buenas!
Paciencia Cris, e o viño se eso deixao pa cando saias da oficina, porque quen te vería ahí, cos traxeados eses dos auditores, e ti toda contenta, saltando coma nun bosque de cuentos, sonrisa de orella a orella,.... casi mellor pa última hora do día, pa durmir, como dis ti "aloumiñadiña".
Que tal todas? Algunha marcha de puente? (ou ven, Rosario???).
Carmen ó final non podemos ir a Bilbao, a ver se pa maio, e vamos con Emilio e con Cris tamén.
Pos hoxe día santo, en días coma este agradézolle cousas a Dios,(sin creer moito nel, todo sea dito de paso) que cree días festivos pa non ir traballar e parar por un día de escoitar máis desjracias alleas. As veces non chejará cas dun mismo sin escoitar as dos outros,..... Non me equivocaría eu de profesión??? Jo, é que estos días ando aljo saturada das penurias da xente e do enfado que teñen de cara a clase política, sea do color que sea. Están enfadados con eles, pero quen lle escoita os reproches a xente, os políticos??? NOOOOO. A da Morna... que ás veces fállalle aljo o xenio e empeza cual torito a sacar fume polos fuciños, ao tempo que vai deixando no chan unhas marcas de pezuñas, coma ben que quere coller carreira pa turrar contra alguén. OLE TORITO!!!
Bueno, voume adecentar e salir do pisiño pa ir disfrutar deste día tan bo.
Mañán, Su, ves a pandeireta?? Mariña xa ta a volta da esquina e hai que ir preparando cousiñas.... Bo día e bo puente. Bicos pas daquí e pas daló!!!!!
Hola malvelas in the night! Que tal vai todo? Hoxe ensaio... que ben... con viños e tostas... que guai... Aqui espérame un viernes de moito choio e seguramente un sábado tamén de moito choio. Non importa demasiado, posto que ta chovendo a mares, así que... tanto da.
E que vos contades lojo? Que tal o festivo de onte? Soubo a pouco non? Seguro que algunha fixo puente... ou puenting... ou o harakiri directamente...
Eu non teño moito que contar. Traballo e mais traballo. A ver se vai indo todo ben.
Bueno juapas, espero que esteades ben, que ensaiedes moito, que vaiades todas ó ensaio, que bebades moito viño e comades moitas tostas e botedes moitas risas e ó chegar á casa levedes moitos bicos. Bo fin de semana!
Publicar un comentario