martes, 31 de marzo de 2009

Esta é a semana de Cris e Begoña



Esta semana o blog vai adicado a dúas Raigañas moi importantes, a nosa Cristina de Generoso e a nosa Begoña do Manso.
Cristina de Generoso, ou tamén alcumiada Cristina das Voltas nos Bosques de Cuentos, o seu nome artístico desde o seu debut na teleserie da galega Alalá, está de cumpreanos. Esta fermosa muller de ollos pretus e feiticeiros, con ese pelaso moreno, ese corpiño coma unha pêra, ese olluelo cando se ríe..... vaia que se quite de diante a Miss Ecuador que Miss Faneca Brava arrasa por onde pasa.
Cris FELIZ CUMPREANOS de parte das Malvelas. Queremos que cumplas moitos mais.... alo menos ata os 100 e que nós o vexamos..... IMAXINA..... no bar do asilo celebrando o teu 100 tomando uns mencías e riveras del duero e unhas tostas...... bueno pensando millor unha papilla de tostas.......Mandámosche tantos bicos coma anos cumplas.
A outra protagonista é Begoña Mansa e Adorada , esta Raigaña está a superar outro dos seus retos e vaino conseguir claro que si.... PORQUE ELA O VALE. É un exemplo a seguir ..... non hai nada nin ninguén que se lle resista, pode con todo e con máis e desta vez non vai ser menos. Así que Bego, as Malvelas querémosche dar moitos ánimos para que te recuperes pronto. Un bikazo e ADIANTE VALIENTE.

14 comentarios:

Suelen dijo...

EU TAMEN ME SUMO A TODAS ESAS FELICITACIÓNS.....

CRIS, MOITAS MOITAS FELICIDADES, EU POR MIN TOU LIBRE ESE FINDE, O DO 18, ASI QUE CONTA CONMIGO PO QUE SEXA.....MARIÑA MAIS EU PODEMOS CON TODO, JEJEJEJEJEJEJE.....

BEGO, ÁNIMO QUE TI ES UNHA MULLER FORTE ONDE AS HAXA......SEGURO QUE ÉSTO É PAN COMIDO.....

PAS DEMAIS UN BICO MOI GRANDE E ESPERO QUE NOS VEXAMOS O VIERNES, INDA QUE HABER COMO VOU ACABANDO A SEMANA, XA QUE NON TOU DURMINDO O SUFICIENTE E A GRIPAZA QUE AGARREI NON ME DEIXA EN PAZ...AJJJJJ!!!!!

beacarabel dijo...

MOITISIMAS FELICIDADES PA CRISTINA E MOITOSSS ANIMOS PRA BEGO!!!!!!
MOREAS DE BKS PRA TODASSSSS!!!!!!!!!

marda Bouzas dijo...

Jelou a todas as mlavelas daquí, dacolá e de tódalas partes do mundo.
Pedir perdón pola incursión que fixen no blog, creo que era por unha boa causa, pero quero prometer e prometo que non volverei a incurrir nesta falta, salvo necesidade de máximo grao, para eso xa están as expertas que desde logo fano bastante millor do que o pode facer servidora, así que HE DICHO.
Bueno, pois iso Felicidades e beijhinos á que cumple 18 e tamén felicidades e tamén beijhinos á que dou a lus á pelota de tenis ( bueno é bromiña pa quitarlle ferro ó asunto e máis porque todo saíu fenomenal,Bego é moita Bego, un agrú polas dúas anfitrionas.
Cris, eu en principio tamén podería esa finde, teño pensado estar (se Deus quere de volta o 17)e se non fajo por tar apuro un pouco máis o paso e en vez de 30 fajo 40 Km e punto pelota, home non vou perder un xantar coas malvelas, no,no..... pero mira o día cal sería o sábado 18 ou o domingo 19? Ala ánimo que xa volves pronto"teenager".
Susi, ti coidate, non te preocupes, descansa, e se non ves ti vernos imos nós aló a Malpica sen problema, ti tranquiliña pa que descanse MAriña.....
Ó resto: OuBea, primaacolá, anxos de Criso,Rosarika ku dekika,Noe si te he visto no meacuerdo, Sofi a do chichi de Lucas, e Carme Ai va la hostia.... moitos bkos pa toas

Sofía dijo...

FELICIDADES!!!!!!!!!!!!!!!!
As dúas, tanto a cumpleañera coma a da pelota de tenis. Ser'ia boa cousa celebralo no Xantar o 18 de abril, non si? por min perfeuto!!!Cris, ac'eptase gustosemente a invitaci'on. Faltar'ia m'ais. Que os 18 non se cumplen todos os d'ias?

Bego, uns dii;as de recuperaci'on e listo.

Noutro momento mais. Bicos pa todas!!!

D'Generoso dijo...

Hola miñas nenas! Bueno... chéganme os colores ata os iunaitsteits... Moitas gracias pola dedicatoria Mar, é bo zolás o teu ho!

Antes de nada quero mandarlle unha aperta moi forte a Begoña.. non souben nada do teu ata hoxe... Espero que estés ben tanto física como mentalmente, porque aínda que de todos é sabido que eres máis forte ca un carballo, tamén vemos que neste camiño tan corto houbo moitas pedras que sortear. Un bico moi grande, cóidate moito e vémonos á volta.

Tamén lle vou mandar outro bico moi grande á nosa Ro. Non podo imaxinar a tristura que debes estar pasando... o único mandarche moitos ánimos, moita forza e decirche que as Marías vai tar sempre viva na túa memoria mais na memoria de moita xente. Mentres sexa así nunca cerrará para sempre.

Para as demáis, moitas gracias polas vosas felicitacións. Cumplir anos con amigas coma vós é unha delicia. Mar, ojalá estemos todas xuntas dentro de moitísimos anos, pedindo papas con Rioja e ríndonos igual que ahora, aínda que as pernas non nos respondan.

Teño que confirmar con Carmen cando é realmente que está... pensaba que o 18 era domingo, pero claro, o calendario que mirei así a simple vista é un destos tipo gringo que en vez de rematar no domingo remata en sábado... Se fose o domingo 19 habería algún problema? Vámolo deixar ahí... ou sábado 18 ou domingo 19, parécevos ben?

Bueno miñas meniñas, moitas gracias de novo, moitos bicos e abrazos pra todas, espero dárvolos en persona moi prontiño e que teñades unha boa semana.

Chau!

Anónimo dijo...

cristiniña, moitas felicidades corazonciño,quixenche mandar un mensaje onte pero dixome bego que salia caro e que nos cobraban ás dúas asi que cun día de retraso moitisimas felicidades.Ontre fun ver a bego e taba pallá,a pobre non tiña forzas nin pa falar. coma sempre ando ás presas e como levo aquí unha hora intentando mandar un fotolibro e non hai manera..... bicos a todas

marda Bouzas dijo...

Ola, ola...
Cris que tal rula? xa queda pouco, vai encartando as brajas a mailos juonderbra que xa falta un sospiro..... ai sospirei botei un ai por un pe de millo arriba aiiiiii. Pois nada onte tuvemos ensaio, eramos 4,RO, Primacolá e máis SOfi e servidora, bueno pois fixemos o que puidemos, porque moito máis non era posible.... Alex rematou a clase dicindo, horrible, e a nós dounos a risa, porque claro se cheja a dicir ben, eu prejúntolle se ta fumao. Que conste que nos veu visitar a nosa Charo e a ela encantámoslle, e bueno.... ai, bueno xa che contaremos á volta, pero botámonos unhas risas coa jaita, bueno, o conto é que iba tocar sabax´nas, e nada collo a jaita mentres a outras falaban con Alex, e eu xa montalo aparello ó lombo xa dicia eu: joer que cousa máis rara esta que non lle collo o xeito, bueno o caso é que parecía Pepe Villuela coa silla, non había maneira tú, pero nada non lle atoapa o xeito pa tocar, bueno mexábamos ca risa, Alex hasta quería jrabarme pa poñelo en YOUtube, e ó final entre Rosario e miña prima e máis a pobre jaiteira démoslle co tranjanillo, ande resulta que a jaita taba mla montada e daquela onde tiña que ter o punteiro tiña a ronqueta, onde tiña que ter a ronqueta tiña a boquilla, e onde tiña que ter aboquilla tiña o punteiro..... e o caso é que a montara eu, aljo pasada de viño porque se non non o entendo....
E nada despois quedamos un pouco platicando e como inda era cedo fumos tomar un viñote e unhas tostas á Cunca, máis ca nada pa ir entrenando, sabes.... porque cando veñas ti ijual nos pillabas desentrenás e non fora o conto... bueno princesa de los cuentos pois nada que se deus quere vémonos á volta do meu camiño e xa palicaremos.... abur iogur.
Susi, supoño que tarías cansa, dont juorry xa queda pouco, e despois esa Mariña vámola achuchar máis......coidate.
Anxos, Noe, Bea xa nos vemos e Bego esperamos vela mañá porque xa botou os jases pa fóra e bueno ta a muller espírica da cesárea da pelota de tenis que xa ten nome: raijanito.
Carme a ve se o 18 ou 19 nos vemos daquela, vale, un bko pos tres
Abures malvelas.

Anónimo dijo...

Moitas felicidades Cris e moitos ánimos Bego. Moitos bicos.
Noe do Manco

D'Generoso dijo...

Bos dias!!!
Dende logo Mar... o que fai a falta de uso... hai que practicar máis coa gaita! Como vai ser eso de meterlle a palleta por outro sitio? Que dolorrrr!
Supoño que a tales horas estarás xa facendo algún quilómetro. Disfruta do camiño!

Que tal estades as demáis? Bego, Ro, Sofia, Anxos, Susana, Susi, Noelia... xa nos imos ver prontiño, se non hai novedá mañán viaxo de volta para a terriña..

Bicos para todas e que teñades un bo dia!

rosarikqdkik dijo...

hola chamaquiñas, ¿que tal cris por fin chejaches non? pois Dios te vexa vir miña nena que xa te botábamos de menos.Por certo que me enterei que desta vez non o pasaches moi ben que o dijamos ti e mais a morriña e dijo eu,si un é feliz nun sitio eso vai contijo vaias onde vaias non?uy uy uy....
Sofi ainda non vira a túa super foto,bueno tades todas coma trens. Bueno pois eu pa variar touche por gijón estos días e daquela aproveito pa interneteare un pouco. Hoxe levamoos a Carmeletaina á piscina e bueno casi se desborda coa de aujiña que botou polos ollos.A sidra sije de boa coma sempre porque claro ajora co conto do viño tase deixando aljo de lado e iso non pode ser. Hoxe botámoslle unhas botelliñas e que ben me baixaron. Mar quen me dera sabere si viches a famosa casa blanca no curuto dese monte tan lonxano BO CAMIÑO meus nenos.AS demais xa nos veremos o próximo día ,ah e Bego non volvas a ir á misa estes días que por ajora non tas pa trotes,un bico moi especial pa ti e outro pa Icía.e Mariña como se porta? xa tará deseando salir pa fora dunha ves, un bicazo pas dúas.

Anónimo dijo...

Hola mozas! Como vai eso? Eu por aqui sigo, no Pais Vasco, non e ningunha noveda, pero aqui sigo.
En primeiro lugar un saudiño moi especial pa Bego, q en realida non sei moi ben q che pasou, pero seguro q estas moito mellor e q todo esta ben, pero ainda asi un bico moi grande e moitos animos.
En segundo lugar darche a benvida Cris, menos mal, xa estas na casiña, alegrome moito de q volveras ben e sin noveda, a ver se nos vemos en breve, creo q si, bueno, a ti e as demais, q xq teño ganas, non sabedes o q vos boto de menos, pero bueno, eso e o de sempre , asi q nada , a outra cousa mariposa.
Susi, como vai eso? xa esta a cousa a punto de caramelo, q emocion, xa veras o incrible q e ver a cariña desa pequerechiña q esta medrando dentro de ti, jo, e marabilloso.
Mar, espero q o camiño non sexa moi duro e sobre todo q o tempo vos acompañe, dasme moita envidia, sana claro, pero envidia , xa me guataria a min estar facendo o camiño, bo camiño corazon.
Rosariño, xa vexo q andas polas asturias, q ben, hai q aproveitar mentras se poida, moitos bicos pos tres.
Sofi, q tal estes dias de descanso, seguro q polo menos che sirven para descansar.
A todas as demais oitos bicos, e coidadevos moito , a ver se vos vexo pronto q xa teño ganas, deixovos, porq Noa esta facendo das suas e ainda q non anda e un peligro a catro patas. Moitos biquiños pa todas.

marda Bouzas dijo...

Ola malvelas juapas de aquí e de aacolá, vexo que hai pouco movemento polo sitio este de internés, a ver rulas que só teño noticias de Carme e de Rosarika e o resto...... qué? a ver escribide... aínda o fajo eu despois de andare 25 km....que me cajo no quecho... tou que non sinto ná de ná, e cando dijo nada é nada..... sí si pensade ben e acertaredes porque claro resultas que pajar pajamos tres o viaxee en tren pero somos catro tú.... e a cuarta esta da máis traballo do que vale, haina qu estar cambiando cada tres por catro, vai de fisna e non carja ca mochila máis ben carjo eu con ela e en fins..... unha jorrona e unha lorchana que pa que. POi sestamos ajora mesmo en Puente la Reina, e acabamos de tomar unha duchiña que en fins.... orjásmica total. Xa vos contarei á volta todalas desavenencias que tuven.... sobre todo eu... porque os 28 km desde Sant JUAN e Roncesvalles.... uf,uf pensei que non chejaba avervos máis, meu deus, que día, temporal ó paso inda nunca o vira e nós a 1450 m de altura aen nada mías ó arredore ca dichosa casiña no curuto da montsñña, cona de casiña que non daba chejado a ela, casi me congelo viva, eso sí o sitio de vértijo e tanto.....de ahí pa diante pois os sitios maravillosos, as cañas estupendas e a xente de impresión, aínda qu4e bueno teño momentos que penso en abandonar pero..... a miña cabeza é máis dura cos croios e dijome a min misma: "mar abandonar é o mías fácil e a vida é dura e nunca se pode abandonar, sempre hai que tirar pa diante, porque patrás non ´che vale de nada" e quí estamos, con dous acompañantes que son ó máximo.
POis nada bicos a todas: Anxos, Begoña e Icía, Cristina, Bea, Carme,Rosarika e Carmeletaina, Sofi,Prima acolá,Susana e Mariña, e Noe´.
Teño que acabar que o zulano dixome que quedaban 2 mints

BO CAMIÑO
.....continuará

anxos dijo...

Hola nenas¡¡¡
Este viernes teño algo que celebrar¡
Fai 15 dias que teño un zulano instalado, colliume moito cariño, eu a él non tanto xa que non me deixa salir da casa, non lle gusta que beba alcohol nin que fume, levo 15 dias mooooi mal, estou esperando que marche pero non quere.¡Hai que oderse¡¡ Vou ter que pasarme as solucions caseiras en vez de as químicas. ¡Cris¡ como era o canto da caña? Bueno, xa mo diras o viernes que anque teña que ir con un carjamento de clines o ensaio ei de ir si dios quere. Ala¡¡ Un bico¡

Anónimo dijo...

bon dí
Ando á porcura de información sobre as Cantareiras da Raigaña en especial si teñen algún CD publicado e onde.

Grazas