SEMANA 40....
Ese cativiño que está a piques de saír
Non sabe a sorte que vai ter
Unha nai que canta como un ruiseñor
e un pai chamado Antonio Brey
Xa non queda nada... a nosa Rosario vai ser mamá por segunda vez . A cigüeña está de camiño pero con tanto temporal cóstalle chegar ó lughariño de Bandeira, á entrañable casa da maravillosa familia Brey-Álvarez.
Así as Raigañas imos ser tías por quinta vez, despois da nosa sobriña Icía,Carme,Noa e Mariña, todas juapas coma soles.... estamos deseando que saia un neno porque.... aljén terá que sacalo punto ¿neverdá?
Só desexarlle á nosa futura mamá "unha horiña corta" e ó papá " unha espera pequena". Ós dous e máis á súa preciosa Carme, un bico moi forte e unha aperta musical das Raigañas de aquí e de acolá.
10 comentarios:
como sodes che¡ xa me facedes chorar antes de tempo.Bueno hoxe día 12 todo sije ijual,ta a cousa movida porque non para ahí dentro pero polo demais debe tar ajusto que non se anima a salir,non me extraña debe ventar o que lle espera.E eu deseando xa acabar co trámite dunha vez.Un bicazo a todas moi forte e xa vos avisarei.
Miña Rosariño querida! Ese bichiño non quere salir, xa lle vale, a verda e que fai un pouco de frio, pero non sabe o q se perde fora do teu barrijolo. Empezando por dous pais e unha irma, marabilloooosos e demais familia, e por un lote de tias tolas, tolas, que o primeiro, dan un poco de medo, pero despois non che queda mais remedio que querelas (ou querelas ou matalas, vamos optar polo primeiro). Bueno queridiña un bico ben forte e unha aperta grande destes tres de Sestao,que todo salla moi ben rapidiño, por favor que non se pase. mMoitos biquiños. Aburito.
hola miñas jelfas,aquí sejimos ijual,hoxe fun ó hospital e tá todo de maravilla,todo encamiñado xa pero hai que esperar a que queira saír pa fora,e si todo sije así aínda teño que volver o venres,disque hasta o 26 hai tempo que é cando se fan 42 semanas(dios non o queira,senón dame aljo)o conto é que lle dixen eu ó fulaniño-a ver hoxe que cambia a luna,e díxome el- si,pero no que levamos de mes xa é a terceira vez e aquí tan nacendo nenos todolos dias.E ténche toda a razón.Sejún Mario (un compañeiro que vai con Toño de caza,que é aljo brutiño) pois díxome- nada ti espera ó 16 que cambia a lúa e xa verás PORQUE AS MULLERES SODES COMAS VACAS. ¿que vos parece a comparación,non ten perda na verdá?.Eu non é por nada pero a este paso vou botar mais dun mes sin ir a miña terriña e eso xa me tá afectando moito de mais,dijamos que non tou con cara de moitos amijos,e o pobre de toño e carme tan pajando as consecuencias.Que terá ese lujariño de especial ché¡dijobolo? pois tencho todiño,empezando plo mimo da nai.teño que marchar neniñas bicos a todas a mais non poder.
Hola Rosariño da ialma... así que esa criaturiña non quere saír¿? Normal, co vendaval que caiu este fin de semana como para querer sacar siquiera o naris... Ánimo, xa non queda nada para verlle a cariña e para voltar á terra.
E dille ó amigo de Toño que si, que somos como as vacas, GRANDES, PRICIOSAS, SABEDORAS E APROVEITABLES 100%.
Bueno juapísima, unha aperta moi moi grande para ti mais para Toño e Carme, que tamén estarán desexando ver ó novo membro da familia.
Ola Raigañas daquí e dacolá:
Buaaaaah! Pobre Rosario,que está ahí que a piel xa non cede máis e o cativiño(porque dijo eu que é un bailarín)non sei se será moreno ou rubio, ollos azuis ou marróns, pro eso sí vai ser remolonciño porque xa apunta maneiras...jiji. Bueno Rosaritiño, ti paciencia que desta semana non pasa... e despois así que pasen os puntiños xa te vemos pola terriña que queres tanto (máis ben queremos), que tes razón que terá para que a botemos tanto, tanto de menos. Un bikazo moi forte pa ti e outro para Carme e Toño. Veña que a carreira ta chejando ó fin e despois xa descansas.
BUENO MIÑAS NENAS MAÑAN VOLVO A SANTIAJO POLA MAÑAN E A VER QUE ME DIN,SE SIJE ASÍ O CONTO VAI CHEJAR A NOCHEBUENA E AQUÍ ESTAMOS.HOXE EN PRINCIPIO MANCHEI UN POUCO PERO CASE NADA E SUPOÑO QUE A COUSA VAI QUERENDO IR.jOSEFIÑA MOITAS FELICIDADES OUTRA VES,A VERDAD É QUE TAS COMA DE 15.UN BICAZO MOI FORTE.Ó RESTO UN FEIXE DE APRETAS E PRACTICADE MOITO COA PANDEIRA.abur MIÑAS NENAS
este mes vai de cumples,así que Susaniña moitas felicidades desde a bandeira,destes tres que aquí vivimos porque o cuarto faise de rojar.Onte dixéronme que si non ven polas boas o martes provocanmo,pero de todas as maneiras tamén me dixeron que creían que deste fin de semana non pasaba,eu sigo manchando e onte á noite xa non as tiña todas comijo pero coma sempre ó ir pa cama todo se tranquilizou.Eu creo que xa é psicologico.Bueno meus corazóns un bicazo ben forte e hasta vernos.
MOITAS GRACIAS ROSIÑA......ESE NENO/NENA NON TEN GANIÑA NINGUNHA DE SALIR, E O PEOR DE TODO E QUE VAI TER QUE SALIR POLAS MALAS.....XA SE FAI DE ROGAR E INDA NON SALIO PA FORA!!!!! EN FINS......
BEGO, SU, O DA CIGALA XA CHAMEI E TA O MISMO PRECIO QUE CANDO COLLIO CRIS.....E FEMIA E AS CAIXAS SON DE 2 OU 2,5 KG. HAI 2 PRECIOS A 7€ OU A 9€ O KG. DESPOIS HAI OUTRO A 6.5€ PERO A CAIXA XA SON DE 10KG.
SI QUEREDES ENCARGAR ALGUNHA MIÑA IRMÁN VAI IR COLLER PA NÓS.....AVISO.......ESTO TAMEN VAI POLAS DEMAIS, SI ALGUNHA ESTÁ INTERESADA QUE ME AVISE, ¿VALE?
BUENO JUAPAS.....UN BICO PA TODAS
Ola!!!!
Xa casi non me acordo de escribir aquí, facía sijlos que non entraba.
Por certo, Susi, que aínda que xa cho dixen en direuto: FELIZ CUMPLE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Así, un ano máis no lombo, pero ahora cunha cativa ó lado que da justo mirar pa ela, está pa comela.
Encantoume a celebración do sábado. Mira ti, que eu renejaba das ceas baile e a verdá é que pasei moi ben.
Ro, bueno, hoxe é luns e aínda nada, pero me parece a min que mañán HABEMUS NENO/A. A ver se sale jaiteiro ou cantareira. O que si temos claro é que música vaille justar un anaco. Que sea unha hora pequena e moi lixeiriña.... Que xa verás como si. Un bicazo.
Bicos e abrazos pa todas as demais (aquí dou bicos porque son virtuais, que se non nin pa dios, jajajaja). Ala, aburito.
Benqueridas compañeiriñas:
Temos que poñer o día o blog, pois xa son sete os sobriños que temos, e máis que virán, o futuro das raigañas está asegurado(e cedo para saber se musicalmente,dios dirá)dende logo, cando escomenzou o ano,ningunha de nos contaba con tanto neno, tan so esperabamos a Mariña,e chegou Martín,para rematar o ano, Alex e Esteban, cantos soños cumplidos, aínda me costa crelo, neste ano tamén marcharón seres queridos,e tamén me costa crelo, pero nos somos fortes e estamos cheas de ilusións iso fainos tirar cara adiante.
Para as de aquí e as de acolá, un bico moi forte e unha aperta, para todas, pero en especial para Susi e Laura , estamos con vos.
Publicar un comentario