Que temblen as escolas de Samba porque este ano, a sensación do carnaval brasileiro chega dende Galicia!Donas e cabaleiros, con vostedes... AS GAROTAS DE RAIGAÑAS!
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Dios las crea e elas se xuntan.....
Se nos queres aljo... búscanos os viernes á noite na Cunca.
Felicidades para Susana de Martiño
Din que os Matos son feos
Porque non teñen balcóns
pero teñen a nosa Susana
que alegra os corazóns
Porque non teñen balcóns
pero teñen a nosa Susana
que alegra os corazóns
Dios las crea e elas se xuntan.....
Raigañas é un grupo criado no foclore máis tradiconal. Os seus sons viaxaron por todo o territorio galego.
Contan con un disco: "Baila que podes bailar"; nel recollen 12 pezas de Cerqueda, Cambre, Limiñoa, San Salvador e Cances.
Estas rapazas poñen todo o sabor musical da Costa da Morte nunha simple pandeireta.
O grupo de cantareiras "Raigañas" esta formado por 9 rapazas de distintos lugares: Mar da Bouzas (Cerqueda), Begoña de Adoro (Cerqueda), Susana de Martiño (Cerqueda), Rosario das Marias (Cerqueda), Susana de Cobiñas (Malpica), Anxos da Freixeira (Cerqueda), Cristina de Generoso (Cambre), Sofía da Morna (Cambre) e Noelia do Manco (Leiloio).
Iremos actualizando e esperamos que vos guste. Non olvidedes deixar os vosos comentarios.
Contan con un disco: "Baila que podes bailar"; nel recollen 12 pezas de Cerqueda, Cambre, Limiñoa, San Salvador e Cances.
Estas rapazas poñen todo o sabor musical da Costa da Morte nunha simple pandeireta.
O grupo de cantareiras "Raigañas" esta formado por 9 rapazas de distintos lugares: Mar da Bouzas (Cerqueda), Begoña de Adoro (Cerqueda), Susana de Martiño (Cerqueda), Rosario das Marias (Cerqueda), Susana de Cobiñas (Malpica), Anxos da Freixeira (Cerqueda), Cristina de Generoso (Cambre), Sofía da Morna (Cambre) e Noelia do Manco (Leiloio).
Iremos actualizando e esperamos que vos guste. Non olvidedes deixar os vosos comentarios.
Cantareiras Raigañas
Se nos queres aljo... búscanos os viernes á noite na Cunca.
8 comentarios:
Diorrrr míooooooo!!!!!
Se por disfrazarme me queda ese corpiño vou correndo ahora polo traxe e non o saco hasta o ano que ven.... Aaaaahhhhhh!!!!!! Debe ser por eso que tou tan ajraciada na foto, que me quedou cara de susto... peido... ou eu que sei, jejeje!
Susi, Mariña está claro que o ta comendo ela todo, joer..... Non queira dios que quedes así despois de parire, porque esa é todo osiños.
Su-Cerqueda, mira que te tes que coidadar eh, que comparado coa outra Susi e comijo, creo que tes aljo de barrija, eh, ten coidado!!!! jejejejejeje!!!!!
Caaaaaa!!! Cris, o fin de semana que vas pasar entre tantos "efluvios" xa che está empezando a afectar, e deso que aínda marchas mañán tomar as aujas, jajajaja!!!
Bueno, mañán xa nos vemos. Prometo chejar aljo máis en hora que a semana pasada, e tamén aljo máis serena.... bueno, en principio, se nada se torce. (Mar, ves xantar??? Cris non vai tar... e a botella pode quedar outra ves pa repartir entre dúas... que medo!!!!)
Abur!!
Ola sambeñas de Raigañas:
Caraaaaaallooo pconto,marcho de viaxe e aquí a xente coidase que da justo, mi madriña. Ai no creo que vou ter que facer aljo que a min o traxe non me queda así. Nus santos..... pro mirade amin dame a impresión que tan metendo a barrija pa dentro, neverda manuel?
Vai tres fiunchos, ai pro de parachoques.... diolopaje, que as teñen ben postas, os juonderbrás.... fan milajros tú.
Bueno rulas xa volvín e non moi ben que dijamos porque o contacto quero dicir....o traballo ajka jatrufa e a viaxe nin contarvos, mareeime coma unha cochona... a i meu deus que desjracia.Pero é venres, é entroido, ata o mércores non volvo a traballar e oxe véxovos, yupiiiiiiiii.
Ás tres SSS, estas do Caribe, mañá quéroas ver así vale??? POr cierto que mañá ás 12.15 da noite entramos en direuto na radio galega, eu xa lles dixen que as condicións a ver cales eran pro que nós habiamos de entrar inda que fora de cú.
Bueno Cristiniña, pásalo bien con tu hombre y disfruta, acórdate de levalos tubiños do chocolate e da fresa e demáis menesteres que neses sitios nunca se sabe.... xa me entendes John....
Sofi, pois claro que vou compartir contijo esa botella e limparlle os pousos se fai falla.... xa falamos.
E ó resto véxovos, bkos a Mares.
Bueno ás tres
Bos dias!!!
Pois si... por fin é viernes e aínda son as 9.30 da mañán... tou deseando que dean as 3 para fuxir cual lostrejo preparar as cousiñas para ir de enchentas-relax...
Imos ir a Lobios, ó balneario. E díjolle eu ó meu hombre... elogo por que a Lobios? E dime el... porque te Ilobio... Que romántico neverdá??? jajajajajaj... (perdon, esto foi unha palla mental das jordas).
Bueno, a foto o mérito é de meu cuñado, que onte impartiume unhas clases magistrales de iniciación ó photoshop e foi el o que escolliu as caras porque disque taban mais mellor. Pero ollo... COLLÍN APUNTES!
Eu hoxe non vou ó ensaio. Díxenvos que vou a un balneario? jijijij... Pasádeo moi ben mañán cos da Galega, non os emborrachedes de licor Café, e que disfrutedes a lotes do antroido.
Bicossssss!!!!!!!!!!!!!!!!!
Diosssss.....!!!! si me queda ese corpiño cando dea alus, cando veña un nordestiño tírame o suelo, jejejejej.....¡¡¡pero é todo osiños!!! valjame deus......eu espero adeljazar, pero non tanto,....confórmome con que me sirva a roupa que tiña antes,.....¡¡¡que tanto a boto de menos!!!
Bueno, sentíndoo moito, mañan non vos vou acompañare no disfraz, vou cas rapazas.....asi que espero que o pasedes moi moi moi ben, e igual nos vemos pola Ponte.....¡¡nunca se sabe!!
Cris, pásao ben de finde, nesas aujas que son gloria po corpiño e tamen pa mente...mmmm.....¡¡a disfrutar, que son dous dias!!!
As demais xa nos vemos hoxe a noite, e espero que non pase como a semana pasada, que vos como a todas....ggrrrrr......(jejejejej)
Ala, bicos a casa e abrazos o palleiro.........
Antroidasssssss:
quero marchar pa casaaaaaa, xa non podo maisssssss.
Cris a onde dixeches que ibas?jiajia, o mismo che dijo pásao ben en Lobios, fai dúas semanas foi millelo (paui de nerea) coa muller e dixeron que moi guai, ademáis tendes bo tempo, así que paseo, romanticismo, viño, comida... ó máximo.
Susi por Dios non quedes así eh! molesta á vista, meu Deus.... non Oh! eso que che sirva a roupa pero que poidas con MAriña no colo que se quedas así ijual te ten que coller ela a ti.
Ó resto, aburiño e ata a noite.
¡Manda carallo que de carne anda solta, con pouca freba como a min me justan!
¡Arriba Raijaña´s Girls!
hola miñas nenas,esto bo blog ajora eche a repera,alucino pola pata abaixo.Coma sempre tou no cursillo e aproveito pa velo,.Xa veu miña avoa o mércores e funa ver asi que este venres touche castijada e ata o sábabo á noite ou domingo non irei.Sabedes que me pasa?que lendo o blog síntome desconectada de vós,jobá Cris non me extraña que dijas que si un é feliz eso vai con un vaia pa onde vai porque tí tás ahí ó lado,e3 non dijo nada da nosa Carme,se tou no sitio dela morro.Se noo nos vemos antroidade ben e non vos tiredes ó arcol que ides acabar mal.E as nosas jarotas comedelle un bo cocido que tades non osos .UN bicazo
Bos dias malvelas carnavaleiras... A vida é bella, maravillosa e o mundo é sensacional e todo o que nos rodea é divino coma nos bosques de cuentos... Recoméndovos encarecidamente escapadas termais tódolos fins de semana se poidera ser... que cousa che!
A ver... contade... que tal vos foi de "happy widow" o sábado? Que tal coa Radio Galega? Que tal o viernes esas dúas antroidas para unha sola botella de viño? Lambéstedes os pousos? Chegástedes a tempo ó ensaio?
Ro... a finalidade do blog é precisamente non sentirse desconectado. Ó contrario. Case tódolos dias hai comentarios. Se non existira o blog probablemente terías menos noticias de todas, porque xa se sabe que somos todas lorchanciñas, que non chamamos, non falamos e sempre esperamos a vernos os viernes... Créeme... cando marcho de viaxe o blog faime sentir que a distancia non é tanta, que teño un fío para falar con vós, contarvos cousas, desafogar ou simplemente rir a esgallo coas cousas que poñedes. Doutro xeito non sabería de vos en un mes ou mes e medio ou o tempo que cadre estar fora. Co blog síntome "acompañada" aínda que esteades de lonxe con todo un océano e parte dun continente de por medio.
E claro que somos máis felices cando estamos nos lugares nos que somos felices... pero cando non estamos alí, temos a grandísima sorte de poder acudir a él nos nosos corazóns as veces que queiramos, e podemos facer que a nosa mente e os nosos recordos nos transporten alí e sentir esa alegría que temos cando non estamos para non sentirnos tan solos, ou tan lonxe, ou (incluso ás veces) tan desamparados. Porque sabemos que nese lugar hai xente que nos quere, que nos espera e que nos arroupa.
Esto deberon ser as aujas...
Bueno juapas. Que teñades un luns ó máximo.
Bicos a mares.
Publicar un comentario