viernes, 13 de febrero de 2009

UN RAIO DE SOL!!!



Que ganas había de que saíra un pouco o sol!!! Dan ganas de berrar, de bailar, de correr, de cantar, de rir, de abrazar, de EXPLOTAR!

E por se fora pouco, hoxe é venres, a predicción meteorolóxica é boa para o fin de semana, e hoxe hai ensaio!

Vémonos todas á noite para berrar, bailar, correr, cantar, rir, abrazar e explotar.

Que bello es vivir!!!

12 comentarios:

RAIGAÑAS dijo...

Sofía... non me jodas a carátula, que te vexo vir! ;)

marda Bouzas dijo...

Buenoooooo, a princesa de los Bosques de Cuentos despertou e que fojaxe.... nos santos. ó ler o relato, imaxínabame a "princesa" polo bosque vestida cun vestido vaporoso blanco saltando por rriba dos penedos cun sorriso de orella a orella na boca, ó outro lado o seu amado nun precioso e grande cabalo(ou besta) blanco que ó vela galopa para collela súa amapoula blanca e galopar os dous xuntos cara a praia de San Miro ( ou Torradas adepende da marea) e bueno a partir daquí que cada quen imaxine.......Pepeeeee
POis nada rulas xa nos vemos á noite e bueno..... o alcol nin tocalo.....
bkos.

marda Bouzas dijo...

Ah, por certo me se olvidaba oH, que vos parece este texto para a chirigota das "viudas alegres", admítense propostas:

Que non atopes un amor duro e largooo
Que cada home que apareza no teu camiño sexa impotente
Que solo a use pa mexar
Que cando queiras un león sempre te ignoreee
Que te FENDAN (pedimoslla prestada á autora)
Que te adoren día a día noite a noite hasta que chores
Que estés triste e que non che den aquelooo
Que non te arrastren polo sueloooo

(Coro)

Para que regreses, para que te quedes conmigo
Que nunca atopes quen te poida amar
Por eso cho digo
Para que regreses, para que te quedes conmigo
Ojala que nadie te ame coma min
Para que regreses

Alaaaaaa

D'Generoso dijo...

jajajajajaja!!!

Esa escena que describes, quitando o anaco da besta, vivímola cando casamos, porque non sei se te acordas que as nosas fotos foron sacadas (en parte) nese PRICIOSO lughar...
O vestido vaporoso blanco enganchábase en canto silveiral había, e cando o meu gallardo príncipe veu a coller en brazos á súa amada amapola blanca para rescatala de tan adversa situación casi caemos os dous arrolos polo Bosque de Cuentos abaixo, e se eso chega a pasar, xa che digo eu que chegábamos a San Miro ou ó Riás máis rápido que galopando...

Non che dan ganas de explotar de alegría ó ver o dia que fai despóis de dous meses seguidos de dias grises, ventosos, con auga, neve e frio??? Non tas desexando que dean as 3 para saír da fábrica, poñer a cara ó solete uns segundos,cerrar os ollos para saborear mellor esa sensación casi esquencida, pensar no ben que o vas pasar este fin de semana na neve e decidir que non vai haber nada nin ninguén que che estropee ese minuto de ouro??? Home... a alegría sería completa se, en vez de ir para a casa directamente, viñeras degustar os merevillosos manjares de Casa Cris, pero bueno, non se pode ter todo tampouco!
Hala! Con God!!!

marda Bouzas dijo...

Vaia, vaia así que o conto que pensei que era un soño, foi realidade,bueno, bueno, buenas tardes.
O resto pois sí, a verdade que a perfección sería que con este día tan flower power que tes hoxe,nos deleitáramos cos suculentos(que xa de pensalo as miñas gládulas non dan a basto a segregar)manxares do teu restaurante, outra vez será, pero en temas de familia..... pois xa se sabe que despois unha ten remordementos se non acude ós avisos da mamá
. Bueno rulas pirulas o dito, nada de alcojol. Lástima porque unha ves que acabara con miña mamá pois ijual me unía ós chopitos que o café séntame mal, pèro temos a dichosa reunión tamén ás 7 coa Deljada de CUltura, booooo outra vez.
Cris non te poñas máis ó sol eh! que por oxe xa tes sobredose, vaia maneira de falar.... a ver quen te para á noite coas voltas.... ufuf

D'Generoso dijo...

Non pasa nada Jhon!!! Por sorte, os chupitos, viños, Safaris e demáis familia non teñen fecha de caducidá, así que non estés triste, cumple cos teus compromisos familiares e xa recuperarás os tragos perdidos.

Sobredose de sol? O que taba era encharcada Jhon! Déixame poñerme ó sol cual lajarto, que esto dura un suspiro!
Elojo que lle pasa á miña fala?¨:0

marda Bouzas dijo...

Olaaaa malvelas:
Qué tal deste fin de semana tan esplendoroso de sol? sirve para cargar pilas, porque o absorber raios de sol xeneramos vitamina D a cal axuda absorvelo calcio e daquela tamos millor dos osos, pero tamén é bo po estado anímico, non sei que lle pasa ó sistema parasimpático e ó simpático tamén..... jeje.
Pois nós xa vos contaremos, bueno o tempo impresionante pero había tanta,tanta, tanta xente.... que como dicía Anxos moitas colas e todas sin pelo.
En fins que pasar pasámolo de vicio, comemos, bebemos, bebemos, bebemos, comemos.... ah! e tamén ( e se non demóstrovolo coas ajujetas que teño) tuvemos esquiando..... buenoooo, intentámolo xa nos batemos polas azules, e nunca millor o de baternos. O caso foi que tamén veu Rocky e resulta que nós explicándolle o pouquísimo que nós sabíamos pero nada o rapás aló se batiu polas pistas abaixo e o primeiro día xa probou as azules.... en fins medo ningún..
E bueno, pois que xa ta chegando o entroido, téndelo traxe preparao?
E que máis..... ai sí aprobei o exame de inglés e oxe teño o oral, esa sí que vai ser boa, a ver o que lle conto .....
Pois nada, muás a todas e boa semana.Sede boas....

Anónimo dijo...

Hola! Como andades? Eu estou bastante jodida dunha moa do xuicio! Se me virades oxe pola mañan confundiadesme co ogro ese do vidio do hinchada que tiña a cara. Pero xa fun oxe o dentista do sejuro pa que ma arrancaran ou aljo, porque non ajuantaba co mal, pero carjaronme de antibiotico e antinflamatorio e xa me pasou aljo, e tamen menos mal, porque non era capas de abrir a boca e sinceramente, era peor o de non poder falar co dolor. Bueno rulas, moitos bicos.
Noelia do Manco

D'Generoso dijo...

Pois si... un fin de semana de sol para recargar as pilas ahí ó máximo!
Mar... sorte para o exame oral. A ti seguro que se che da de pinga... o galego telo dominado e o inglés ha ser pan comido para ti, aparte que, como non lle vas dar vez ó profe nin para apuntar... non hai problema!
Sofi... deches feito a absorver todo o líquido de todo o fin de semana?
Noelia... paciencia con esa moa... Esto de que veña o xuicio é moi doloroso, física e psicolóxicamente... cajondiola... Mándoche un biquiño na outra patoufa para que non lastime. E tamén quero pedirche disculpas, porque me adueñei do blog absolutamente... Ti xa tes o router arreglado, así que me retiro de escena. O blog é a túa creación, e ti eres quen debe ter as riendas. Eu emocioneime e fun cual lostrejo poñendo cousas a diestro e siniestro cando sólo era algo temporal. Sinto se nalgún momento che puido molestar, non era a miña intención.
Pos nada mozas! Un bico para todas, que disfrutedes do que queda de luns e... mañana more!

marda Bouzas dijo...

hello babies:
Bueno, onte tuven o exame de inglés ooooral e tocoume cun pavo que lle preguntei cal fora a ultima película que vira e que me falara algo dela, aínda atalora non sei o que me dixo... buaaaa, eso sí á examinadora entendíalle todo tú pero a él..... despois preguntáronlle que levaría a unha isla desierta e sabedes que lle contestou......un portátil... vamos que a ver como o carja e o juifi a ver onde o ten.... xa lle dixen se o enchufaba a un pino.... fíxolles jracia. Sabedes que lle dixen eu: un coitelo, pa cortar comida, e un libro e unha pandeireta(que se chama en injlés tamborin) pa ensaiar cando voltase da isla e Alex non me regañase.... jiajia. Bueno que alí tuvemos parolando coa profe cada un á súa bola vamos.....
POis nada máis, Noe a ver se che ven o xuício mullé, polo visto disque son fastidiadas esas moas, eu non sei porque a min non me doeron nada, será que non son as do xuicio de verdá?' pode ser a tal ver.... cóidate. Bueno mírao polo lado bo, podes disfrazarte de PIPI (non che fan falla os mofletes)
POis nada, que mañá iba pa Ávila e ó final pa Santander, me falte cuba se sei onde vou acabar...
Bueno apertas pa todas.
Ah Cris, e en inglés tou máis calada, cando me poña pesada c na CUnca mandádesme falar en English e xa está entre que penso e traduzo falades vós e xa esta.... cousa repartida.
POr cierto, vamos a ver para o 1 de marzo vaise facer o percorrido de madamitos, daquela este ano cambiaremos un pouco a dinámica, empezaremos sobre as 12 da mañá pramos pa conmer todos xuntos nalgún lado que xa buscaremos e continuamos 2 horiñas máis pola tarde, que vos parece e preciso saber con que contamos, vale?

D'Generoso dijo...

Alégrome que che saíra ben o exame oral. O meu foi unha patrallada, eu entender inda vou entendendo, pero cando me toca falar... mal. Moi mal.
Eu non podo ir ós madamitos. Suta que me tocou de presidenta da mesa electoral, así que o dia 1 vou estar tangada todo o dia co tema das eleccións. Ajka.
E para o antroido definitivamente tampouco estou. Imos ir de fin de semana de relax, que no noso caso tradúcese en comilonas, viño, máis comilonas e máis viño.
Hala, que teñades un bo dia.

Anónimo dijo...

Hola hola! Cris, non te preocupes que a min non m e pareciu nada mal, o contrario. Desde que andades vos o blog esta mais animado. Pois eu vou indo mellor, xa falo e todo. Pois nada ruliñas a cuidarse e moitos bicos.
Noelia do Manco